Translate

martedì 1 maggio 2018

COSA PENSAVA PAOLO VI DELLA SUA RIFORMA LITURGICA? (2)


Nel post dello scorso giorno 23, affermavo che probabilmente Paolo VI il 3 giugno 1971, nell’ottavo anniversario della morte di papa Giovanni XXIII, celebrò la Messa adoperando uno dei tre formulari Pro Papa contenuti nella sezione “Missae defunctorum” del MR 1970. Alla fine della celebrazione, papa Montini avrebbe lamentato che in questi testi “non si parlava più di peccato e di espiazione e mancava completamente l’implorazione alla misericordia del Signore”. Riproduco a continuazione i tre formulari del MR 1970 e, in seguito l’unico formulario “Pro defuncto Summo Pontifice” del MR 1962. Ho sottolineato in neretto i testi che parlano della misericordia di Dio. Come si può vedere chiaramente, i due Messali mettono in evidenza la misericorida di Dio, in modo particolare il formulario C del MR 1970. Quindi sulla base di questi testi, non si può criticare il MR 1970 che in questo caso, oltre ad essere in continuità con i testi del MR 1962, ha una maggior ricchezza dottrinale.  



Missale Romanum 1970: Pro Papa (pp.869-871)

A

Collecta. Deus, fidelis remunerator animarum, praesta, ut famulus tuus papa noster N., quem Petri constituisti vicarium et Ecclesiae tuae pastorem, gratiae et miserationis tuae mysteriis, quae fidenter dispensavit in terris, laetanter apud te perpetuo fruatur in caelis.

Super oblata. Quaesumus, Domine, ut, per haec piae placationis officia, famulum tuum papam nostrum N. beata retributio comitetur, et misericordia tua nobis gratiae dona conciliet.

Post communionem. Divinae tuae communionis refecti sacramentis, quaesumus, Domine, ut famulus tuus papa noster N. quem Ecclesiae tuae visibile voluisti fundamentum unitatis in terris, beatitudini gregis tui feliciter aggregetur.


B

Collecta. Deus, qui Ecclesiae tuae famulum tuum papam nostrum N. ineffabili tua dispositione praeesse voluisti, praesta, quaesumus, ut, qui Filii tui vices gerebat in terris, ab ipso in gloria recipiatur aeterna.

Super oblata. Munera, Domine, supplicantis Ecclesiae respice propitius, et, huius sacrificii virtute, concede, ut famulus tuus papa noster N., quem sacerdotem magnum tuo gregi praefecisti, in electorum tuorum numero constituas saccerdotum.

Post communionem. Caritatis tuae, Domine, sumentes sacra subsidia, quaesumus, ut famulus tuus papa noster N. misericordiam tuam in Sanctorum gloria perpetuo collaudet, qui fedelis exstitit mysteriorum tuorum dispensator in terris.


C

Collecta. Deus, immortalis pastor animarum, respice populum supplicantem, et praesta, ut famulus tuus papa noster N., qui Ecclesiae tuae in caritate praefuit, fidelis dispensatoris remunerationem cum grege sibi credito misericorditer consequatur.

Super oblata. Oblationem pacificam populi tui, quaesumus, Domine, propitius intuere, qui famulum tuum papam nostrum N. tuae misericordiae fidenter committimus, et praesta, ut, qui tuae caritatis et pacis in humana familia fuit instrumentum, earum fructu cum Sanctis tuis perpetuo laetari mereatur.

Post communionem. Ad mensam aeterni accedentes convivii, misericordiam tuam, Domine, pro famulo tuo papa nostro N. suppliciter imploramus, ut veritatis possessione tandem congaudeat, in qua populum tuum fidenter comfirmavit.


Missale Romanum 1962: Pro defuncto Summo Pontifice (p. 934)

Oratio. Deus, qui inter summos Sacerdotes famulum tuum N. inneffabili tua dispositione connumerari voluisti: praesta, quaesumus,; ut qui unigeniti Filii tui vices in terris gerebat, sanctorum tuorum Pontificum consortio perpetuo aggregetur.

Secreta. Suscipe, Domine, quaesumus, pro anima famuli tui N., Summi Pontificis, quas offerimus, hostias; ut, cui in hoc saeculo pontificali donasti meritum, in caelesti regno Sanctorum tuorum iubeas iungi consortio.

Postcommunio. Prosit, quaesumus, Domine, animae famuli tui N., Summi Pontificis, misericordiae tuae implorata clementia: ut eius, in quo speravit et credidit, aeternum capiat, te miserante, consortium.